Nadia Żuridowa urodziła się na Łotwie w Dyneburgu, w 1976 r. – w ojczyźnie artysty Marka Rothko. Pierwszy nauczyciel plastyki w szkole artystycznej przekonał ją, że artystą może zostać tylko mężczyzna, i na lata zrezygnowała ze studiów artystycznych.

Jednak w 1994 r. wzięła udział w programie wymiany szkolnej i trafiła do Amarillo w Teksasie. Głęboka znajomość twórczości Georgii Totto O’Keeffe pomogła jej zrozumieć błąd pierwszego nauczyciela. W 1997 r. uzyskała stopień Associate in Arts w Clarendon College w Teksasie. W 2008 r. uzyskała tytuł magistra na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. W. Surikowa w Moskwie. Wchłonęła tam tradycje rosyjskiego pejzażu lirycznego. Pracowała jako muralistka przy monumentalnych projektach artystycznych. Po studiach jako portrecistka podróżowała po Meksyku oraz Hiszpanii. Ogromny wpływ na ukształtowanie się artystki miała twórczość dawnych mistrzów hiszpańskich, zwłaszcza Bartolomé Estebana Murillo, sztuka prekolumbijska oraz twórczość meksykańskich muralistów. Brała udział w wielu wystawach, zarówno zbiorowych, jak i indywidualnych. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych w różnych krajach. Za główną cechę niezbędną artyście uważa zamiłowanie do pracy.

W 2018 r. zamieszkała na stałe w Polsce, w ojczyźnie swoich przodków. Obecnie należy do Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Plastyków. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.